Rozpoczęcie edukacji przedszkolnej, to trudny czas i dla dzieci, i dla rodziców. Proponujemy kilka bardzo prostych, lecz istotnych rad dla rodziców, aby pomóc przetrwać im i zrozumieć ten trudny czas.

Czego rodzice robić nie powinni:

• Posyłać do przedszkola dziecka, które nigdy dotąd nie zostawało bez mamy - taki początek skazany jest z góry na niepowodzenie.
• Straszyć dziecko przedszkolem („Poczekaj, już pani w przedszkolu nauczy cię porządku !").
• Okłamywać dziecka, że mamusia tutaj w szatni poczeka na ciebie, albo zaraz po ciebie wrócę (dobrze jest przez pierwsze dni zabierać dziecko nieco wcześniej, jeśli to możliwe - po obiedzie, jeśli nie - zaraz po podwieczorku. Bardzo stresująca jest dla malucha sytuacja, gdy większość dzieci poszła już do domu, a on jeszcze nie).
• Pozostawać w sali z dzieckiem,  niepotrzebnie przedłuża to jego niepokój związany z rozstaniem, oraz utrudnia nawiązanie kontaktu z nauczycielką i innymi dziećmi.
• Zaglądać po pożegnaniu do sali, by sprawdzić czy dziecko się bawi. Jeśli nasza pociecha to zauważy, resztę dnia spędzi przy drzwiach, bo skoro mama zajrzała raz, to może jeszcze raz zajrzy.
• Dzwonić do przedszkola z pytaniem jak sobie radzi nasza pociecha. Zwykle jest tak, że rodzice niepokoją się dużo bardziej niż ich dzieci. Dziecko po 10 - 15 minutach rozgląda się wokoło i zaczyna bawić.
• Poddawać się! Jeśli rodzice wzruszeni łzami, złością czy tupaniem swojego maluszka zdecydują się zostawić dziecko,, jeszcze tylko dzisiaj" w domu, jest to sygnał dla małego inteligenta, aby jeszcze bardziej demonstrować swoje niezadowolenie. Zwykle jest tak, że jedno ustępstwo rodzica sprawia, że wcześniej czy później dziecko postawi na swoim i zostanie w domu na dłużej.
• Obiecywać rzeczy, co do których nie macie pewności - lepiej wcześniej upewnijcie się, jakie zasady i zwyczaje obowiązują  w danym przedszkolu.

Jak rodzice mogą pomóc swojemu przedszkolakowi?

• Dajmy dziecku ukochaną maskotkę lub zabawkę do przedszkola (Pani na pewno nie będzie miała nic naprzeciw, a maluszkowi będzie się kojarzyła z domem).
• Drogę do przedszkola możemy odbyć ze znajomym dzieckiem chętnie chodzącym do tego samego przedszkola.
• Pożegnajmy się z dzieckiem już w szatni, szybko, i bez łez.
• Powiedzmy dziecku, kiedy i kto po nie przyjdzie (używajmy konkretów – nie mówmy o której godzinie, bo dziecko nie zna się na zegarku, lepiej powiedzieć „po obiadku, po leżakowaniu, po podwieczorku”), i o tym, że nie zostaje tu do nocy, że na pewno mama go odbierze.
• Przyjdźmy po dziecko punktualnie i wręczmy mu mały prezent z okazji zostania przedszkolakiem.
• Chwalmy dziecko za jego dzielność i umiejętność radzenia sobie w każdej sytuacji.

Drodzy Rodzice!
Pamiętajcie, że Wasz maluch w pierwszych tygodniach pobytu w przedszkolu ma prawo wyrażać sprzeciw i niezadowolenie - w końcu w jego życiu zaszła radykalna zmiana i potrzeba czasu, aby ją zaakceptował.
Jeśli przetrwacie pierwszy miesiąc, dalej będzie już z górki i tylko patrzeć jak Wasz maluch z przejęciem opowie Wam o swych pierwszych przyjaźniach.

Kolorowe Kredki
(do artykułu wykorzystano zasoby internetowe)